Me anders voelen dan anderen, dat was niet wat ik wilde. Gevoeliger zijn, niet begrepen worden. Ik ben hooggevoelig. Maar om dit toe te geven en hiermee om te leren gaan was nog een dingetje. Ik voelde als kind heel veel, pikte stemmingen en onuitgesproken gevoelens haarfijn op. Ik wist meteen als er iets niet klopte, maar ik kon het niet plaatsen dus betrok ik het op mezelf. Als gevolg stopte ik mijn gevoel steeds meer weg en ging me aanpassen. Maar wie was ik nou eigenlijk? Ik had altijd een gevoel van heimwee.
In 2013 is mijn lieve moeder overleden aan eierstokkanker. Ze was een sterke vrouw en vol trots vertelde zij tegen anderen waarvoor ik aan het studeren was. Dat heeft me gestimuleerd om andere vrouwen te helpen. Mijn oergevoel volgen met een grote knipoog naar 'mijn-mama'. Mijn baan opgeven voor het naleven van mijn droom, vond ik een hele spannende keuze. Maar het voelt alsof ik thuis ben gekomen bij mezelf! Ik ervaar meer rust & levensgeluk. Ze zeggen weleens 'Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen'. Voor mij helemaal waar. En dat gun ik jou ook!
Het is een lange zoektocht geweest met bijzondere levenslessen, maar ik heb het om kunnen zetten tot mijn kracht. Zoveel mogelijk vrouwen en kinderen begeleiden zodat ze kunnen worden wie ze werkelijk zijn! Dat voelt voor mij als een hele waardevolle taak.
